#709 - Strzeż się żółtych oczu błyszczących w półmroku

W kolejnej odsłonie Zasłuchanego czwartku nadszedł czas na słowiańskie akcenty. Oczywiście, żeby nie było zbyt poważnie i historycznie, suto okraszone elementami fantastyki oraz doprawione dawką humoru. A przynajmniej mnie bawiły malownicze staropolskie złorzeczenia. 

Postacie zastajemy w jednym z przełomowych okresów tworzącego się państwa Polan. Ramy czasowe zostają nakreślone, gdy dowiadujemy, że Medvid, główny bohater opowieści, służy na dworze księcia Bolka zarządzającego grodem o nazwie Gniezno. Niemiecki biskup uparcie próbuje przekonać Polan do praktykowania przyjętej przez kraj religii, piętnując wszelkie ślady poprzednich wierzeń. Mimo krzywych spojrzeń chrześcijańskich misjonarzy, poganin Medvid cieszy się szacunkiem i poważaniem władcy. Mężczyzna wyróżnia się spośród drużyny zarówno siłą mięśni, jak i sprytem, a dzięki znajomości słowiańskich mocy magicznych, nie raz ocalił życie księciu. Bo czy myślicie, że słowiańscy bogowie i siły natury odpuściły bez walki o swoich wyznawców? Przekonajcie się jak mogłoby wyglądać starcie tych dwóch sił...

Marcin Mortka

Żółte ślepia

Wydawnictwo Uroboros

Lektor Andrzej Hausner

Myślę, że ta zamknięta w jednym tomie historia, jest idealnym przykładem, pozwalającym poznać styl autora. Z całego serca polecam lektora, który doskonale radził sobie z głosami postaci męskich. Natomiast głosy postaci żeńskich brzmiały cokolwiek zabawnie, gdy lektor próbował oddać złość postaci, operując na swoich najwyższych rejestrach. Jednak podziwiam upór i konsekwencję.

Powieść nie należy do najkrótszych, lecz dzięki wartkiej akcji, koniec nadchodzi zbyt szybko. Równie fascynujący jak tempo opowieści są bohaterowie. I co mnie zaskoczyło - postacie posiadają inteligencję! Co prawda każdy, od ubożęta po księcia, jest narwany i popełnia błędy, lecz akcja nie zostaje zbudowana na oczywistych zaniedbaniach bohaterów. Dzięki temu mam poczucie, że autor miał pomysł na opowieść, a nie musiał tworzyć zwrotów akcji na siłę.

Jak wspominałam we wstępie, największym atutem książki jest dla mnie jej humor. Choć świat jest pełen magii, emocje i relacje pozostają zaskakująco podobne do tych, które są nam znane z rzeczywistości. Myślę, że niejeden z nas odnalazłby się w charakterach członków drużyny, którzy ruszając na pomoc mieszkańcom Gniezna. Lecz czy ktoś byłby w stanie poświęci tak wiele jak Medvid?

Niesamowicie podobało mi się również wplecenie elementów wierzeń i tradycji słowiańskiej w ramy historyczne. Tak rzeczywiści mogło wyglądać zmaganie się obu religii o wpływy i wewnętrzne rozdarcie Polan świeżo po chrzcie. Sami wiecie, jak mocno niektórzy potrafią być przywiązani do tradycji, inni z kolei bardzo szybko adaptują się do zmian. A reszta próbuje odnaleźć się pomiędzy tymi dwoma biegunami. 

Choć to było moje pierwsze spotkanie z twórczością Marcina Mortki, z pewnością nie będzie ostanie. Polubiłam się ze stylem autora oraz jego lekko przekornym i humorystycznym spojrzeniem na świat. To do jakiego świata wyruszymy w kolejnej książe?