W końcu jestem po sesji. Nie mogłam doczekać się tego dnia kiedy będę mogła odłożyć wszystkie notatki i zająć się czytaniem i prowadzeniem bloga. Czuję, że trochę go zaniedbałam, a jakby tego było mało gdzieś wyparowała moja karta ze zdjęciami i jestem trochę jak bez ręki, bo nie będę mogła pokazać dokładnie jak książka się prezentuje i jaka jest śliczna. Panią Irenę doskonale pamiętam i znam. To ulubiona aktorka mojej mamy. Ponadto to przecież znana wszystkim Kobieta Pracująca, która żadnej pracy się nie boi. Była wspaniałą, utalentowaną, kochaną i bardzo mądrą kobietom.

Autor: Roman Dziewoński
Tytuł: Irena Kwiatkowska i znani sprawcy
Seria: -
Wydawnictwo: Szelest
Strony: 375

Jeśli myślicie, że książka to tylko biografia o Irenie Kwiatkowskiej to niestety, ale muszę was rozczarować, ponieważ to zupełnie coś innego. To nie tylko biografia, która przybliża nam życiorys pani Ireny, ale i spora ilość informacji o jej twórczości. Autor w mistrzowski sposób napisał tę biografię, ponieważ przez to lekkie pióro książkę czyta się niezmiernie szybko. I choć jestem osobą, która nie mogła uczestniczyć w jakiś sposób w rozwoju kariery pani Ireny, to moi rodzice już mogą trochę bardziej się wypowiedzieć na ten temat. To właśnie dzięki nim wiem, w których serialach grała i co najważniejsze, chętnie je oglądałam. Mówię tutaj o kultowych serialach takich jak: „Czterdziestolatek”, „Wojna domowa” czy „Zmiennicy”. Każdy z nich ma swój indywidualny styl i widać w nich tak jak zostało to opisane w książce jaką kobietą była pani Kwiatkowska. Słynny cytat kobiety pracującej, chyba więcej nie muszę pisać?

Oprócz biografii, na której oparł się autor czytamy o wypowiedziach i tekstach artystki. Mamy odniesienie do wielu spraw, które były dla niej w życiu ważne. Nie miałam też większego problemu z odróżnieniem kiedy autor wtrąca swoje trzy grosze, a kiedy czytamy np. wypowiedzi autorki. Dzięki takim małym zabiegom wprowadzonym w książkę wydaje się ona bardziej atrakcyjna i ciekawsza. Podobało mi się, że jej kariera została ukazana z każdej możliwej strony, dzięki temu możemy zauważyć jak ta praca jest ciężka i nie takimi pięknymi różami została usłana. Wiele z tych informacji nie naruszały prywatności co jest wielkim plusem, ponieważ ostatnio kiedy czytałam podobną książkę biograficzną czułam się zniesmaczona. Autor pisząc sylwetkę tej przecudownej kobiety przemyślał wszystko i ułożył każdą informację tak by była to logiczna i spójna wypowiedź na ten temat.

„Irena Kwiatkowska i znani sprawcy” to bardzo dobra książka, która z pewnością spodoba się tym, którzy kochają polskie kino. Książka na pewno trafi w gusta osób, które są nieco starsze ode mnie bądź są w wieku moich rodziców. Jest to ciekawa lektura która jest jedną wielką inspiracją, która pokazuje, że wszystko w życiu jest możliwe jeśli bardzo się tego chce. I mimo że pani Ireny nie trzeba przedstawiać, to uwierzcie, że po przeczytaniu tej książki będziecie mocno zdziwieni tak jak ja.

P.S. Moja mama powiedziała, że mi ją zabiera i nie odda. Coś czuję, że lektura pochłonie ją do reszty :)

Moja sesja trwa, ale już w czwartek do Was wracam i obiecuję, że recenzje będą pojawiać się częściej. W wakacje planuję przeczytać wiele książek, a „Panika” autorstwa Lauren Oliver zamknęła moje wyzwanie - Przeczytam 52 książki w 2016 roku. Muszę przyznać, że obawiałam się tej książki, ponieważ moje wcześniejsze spotkanie z autorką nie zakończyło się zbyt optymistycznie, jednak „Panika” bardzo mnie zaskoczyła i dalej nie mogę się nacieszyć, jak fabuła książki jest oryginalna. Czym jest panika i co ze sobą niesie? Najważniejsze: jakie sytuacje sprawiają, że ten stan może być niebezpieczny?

Autor: Lauren Oliver

Tytuł: Panika

Cykl: -

Wydawnictwo: Otwarte

Strony: 360

Panika to nic innego tylko gra, w którą grają uczniowie liceum, szkoły do której uczęszcza Heather. Mimo jej wcześniejszych zapewnień, że nie chce brać udziału w tym całym przedsięwzięciu, w końcu i tak znajduje się w tym kręgu kibicując swojej przyjaciółce. Na domiar złego spotyka tam swojego byłego chłopaka z obecną dziewczyną, co skutkuje tym, że dziewczyna w przypływie emocji decyduje się wziąć udział w grze. I mogłoby się wydawać, że samo wystartowanie w grze to istny napływ negatywnych emocji, ale niestety nie. To z pojawieniem się pierwszych zadań pojawia się przypływ paniki, którą trzeba od siebie odsunąć, przejść przez granicę własnej wytrzymałości i wygrać, by nie stracić tego o co się walczy. Jednak, jak wiadomo zwycięzca może być tylko jeden i każdy zrobi dosłownie wszystko by wygrać, w końcu to gra. A dla każdego z uczestników to szansa na zmianę życia na lepsze.

Po złej przygodzie z trylogią Delirium byłam mieszanie nastawiona do tej książki. Recenzje i opinie innych czytelników sprawiły jednak, że dałam szansę nowej powieści Lauren. Powieść okazała się strzałem w dziesiątkę albo i jeszcze lepiej, bo nie czytałam jej kilka dni, ale kilka godzin. Rzadko kiedy udaje mi się, że tak się wyrażę zjadać książki, więc zaliczam tę lekturę do moich ulubionych. Akcja nie była nudna, była dobrze wyważona i ciężko było się oderwać od czytania. Fabuła przemyślana i dobrze dopracowana. Kreacje bohaterów spójne i zaskakujące. Pomysł na taką powieść bardzo oryginalny, w którym to nastolatkowie naginają i walczą z własnymi słabościami. Po prostu dla mnie bomba! A dodając do tego jeszcze fakt, że sama mogłabym wystartować w takim konkursie tylko bardziej rozbudził moje wyobrażenie o tej powieści. Dosłownie.

Jeśli ktoś obawia się, że książkę czyta się ciężko muszę wyprowadzić was z tego błędu. Została ona napisana lekkim językiem, a pióro Lauren od czasu trylogii Delirium bardzo się poprawiło. Do tego ten wachlarz emocji, że tak naprawdę do końca nie wie się co w nas uderzy. Nie widziałam jakiś dużych wad w tej książce. Szczerze mogę ją polecić i stwierdzam, że przeczytałabym coś podobnego, ponieważ dobrze bawiłam się w tej grze. Wciągająca, ale i pouczająca, a rzadko kiedy na pierwszy rzut oka widać takie cechy i przesłanie z niej bijące.

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję księgarni TaniaKsiazka.pl

http://www.taniaksiazka.pl/panika-lauren-oliver-p-617397.html

Książka zainteresowała mnie dzięki swojej okładce. Czułam w kościach, że to musi być dobra książka i... nie pomyliłam się. Pochłonęła mnie do reszty i nie mogłam się od niej oderwać. Dodam coś jeszcze. Wprost nie mogę doczekać się kontynuacji tej serii. Jestem ciekawa co będzie dalej. Autorka pozostawiła mnie w najgorszym z możliwych scenariuszy, ponieważ mam tyle pytań, a nie mogę poznać odpowiedzi! Niewybaczalne.

Autor: Alyson Noel

Tytuł: Niezrównani

Seria: Beautiful Idols (tom 1)

Wydawnictwo: HarperCollins Polska

Strony: 334

Czy sława może być na wyciągnięcie ręki? Hm... zależy jak kto na to patrzy. Jedno jest pewne o niej marzy na pewno wiele osób. Sunset Boulevard najlepiej ogląda się w ciemnych okularach. Jeśli jakimś cudem uda nam się dostać na listę VIP-ów to nie wszystko. Przed nami otwierają się bowiem drzwi do innego świata w Los Angeles. Wszyscy młodzi ludzie o tym marzą, a oni sami są stylowi i bogaci. Tym co może być niepokojące to, to, że już możesz nigdy się z niego nie wyrwać. Tak mniej więcej brzmi pierwsza część opisu, która została dodana na tył okładki. Zaintrygowani? Autorka Alyson Noel zdziwiła mnie swoim pomysłem na historię. Znalazłam w tej książce inne schematy, jak również to, że mogłam wraz z każdym rozdziałem słuchać jednej wybranej piosenki, która służyła za tytuł! To była niesamowita zabawa połączona z czytaniem.

Bohaterami tej książki są trzy postacie: Layla - blogerka pisząca o celebrytach. Tommy - chłopak z dwoma marzeniami: chęć grania w zespole i odnalezienie ojca oraz Aster, która pragnie być sławną. Na pozór trzy różne charaktery i osobowości, ale łączy je jeszcze więcej. To właśnie te wszystkie różne pragnienia, marzenia, chęć odnalezienia i zetknięcia się z rozczarowaniem powoduje, że ich świat łączy się ze sobą. Do tego wszystkiego należy dodać, że weszli oni do kręgu wybrańców i trafili na listę VIP w Los Angeles. Wszystko dzięki niejakiej Madison Brooks, która jest gwiazdką Hollywood. Co się działo w życiu bohaterów oraz ile musieli poświęcić by wejść na szczyt i doświadczyć tego o czym marzą i pragną?

Muszę przyznać, że „Niezrównani” mimo że to pierwsza część tej trylogii to bardzo silna pozycja i warta uwagi. Mam wielką nadzieję na to, że nie rozczaruję się kolejnymi tomami. Zwłaszcza, że to już nie chodzi tylko o fabułę, ale o fakt, że autorka skupiła się na tym by pokazać swoim czytelnikom prawdziwych bohaterów z krwi i kości. Dodała trochę niepewności, ale i zaskoczenia do tego wszystkiego co się działo na kartkach tego tomu. Dzięki temu, że książka napisana jest lekkim piórem, czyta się ją szybko i nie zauważa się tego, że niedługo dochodzimy do końca. Ja książkę czytałam na jednym z wykładów w piątek. Wykład trwał niecałe dwie godziny, a ja byłam już po połowie książki. Rozdziały same się czytały. Plus tak jak wspomniałam - tytuły rozdziałów to nic innego jak teksty piosenek.

Z niecierpliwością czekam na kontynuację tej trylogii. Ta seria ma potencjał i ja pokładam całą swoją nadzieję, że okaże się jeszcze lepsza w kolejnym tomie. Końcówka prosta, nieskomplikowana pokazująca obraz tego co będzie dalej. Ale niekiedy jest tak, że coś tak bardzo przewidującego staje się nieprzewidywalne i na początku kolejnego tomu wszystko obraca się o 180 stopni. Książkę polecam każdemu, kto szuka książek lekkich i na kilka wieczorów by odetchnąć. Wydaje mi się, że  „Niezrównani” autorstwa Alyson Noel jest idealną propozycją na letni wieczorny odpoczynek. 

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję Wydawnictwu HarperCollins Polska!

Lubię czytać takie książki, które są lekkie, przyjemne i miło spędza się przy nich sobotnie popołudnie. Książka „Japonki nie tyją i się nie starzeją” jest właśnie taką pozycją i mimo że autorka zaznacza iż jest to poradnik to podkreśla również, że nie chce nikomu nic nakazywać. Uważa, że japońska kuchnia wpływa na zdrowie, a gdy raz się jej spróbuje to można się w niej zakochać. Szczerze przyznam, że nigdy jeszcze nie próbowałam tej kuchni, ale po przeczytaniu tego poradnika nie dość, że moja wiedza podniosła się na temat tej dziedziny, to dodam jeszcze, że spróbowałam coś sama zrobić dzięki prostym przepisom, które są zamieszczone w książce.

Autor: Naomi Moriyama, William Doyle

Tytuł: Japonki nie tyją i się nie starzeją

Cykl: -

Wydawnictwo: MUZA SA

Strony: 286

Nie zaliczyłabym tej książki jako typowy poradnik, których jest bardzo wiele na polskim rynku i możemy znaleźć dosłownie książkę na każdy temat. Autorka, która jest narratorem w „Japonki nie tyją i się nie starzeją” bardzo lekko opisuje swoje życie, wspominając dzieciństwo,  podkreśla jak ważne jest zdrowe odżywianie i w bardzo prosty sposób podkreśla to jaki na świecie jest problem z otyłością. Gdzie przy tym zestawieniu Japonia wypada najlepiej na świecie. Praktycznie można stwierdzić, że kraj ten nie wie co to otyłość, w porównaniu np. z USA. Według autorki i sama się z tym zgadzam powodem tak niskiego procentu otyłości jest ich japońska kuchnia, która opiera się nie tyle o produkty, ale o wielkość porcji i jedzenie o jak najbardziej stałych porach dnia.

Jeśli ktoś jest fanem japońskiej kuchni na pewno wskazówki go nie zaskoczą, ale np. nowe przepisy czy rady mogą być przydatne. Z kolei dla osób ciekawych myślę, że wiele informacji może być ciekawych i zaskakujących - tak jak dla mnie. Jestem mile zaskoczona tą pozycją i bardzo mi się podobała. Myślę, że główny zamiar autorki by zainteresować innych tą częścią świata udał się jej. Ponieważ jestem zainspirowana i nie zamierzam poprzestać, a raczej mam zamiar zgłębić moją wiedzę i dowiedzieć się więcej. Kuchnia japońska opiera się głównie na rybach, warzywach, ryżu, soi, herbacie czy owocom. Książka bogata jest w wiele przepisów i zapewniam was wiele przypraw czy składników, które wykorzystuje się w tej kuchni są świetne i nie smakują źle. Sama kiedyś się obawiałam, ale jak to moja mama powiedziała: „pierwsze koty za płoty”.

Oprócz świetnego wykładu na temat sytuacji w Japonii książka zwraca również uwagę na to, że to my sami decydujemy o naszym zdrowiu i to od nas zależy co zjemy na drugie śniadanie: hamburgera z maka czy może sałatkę albo owoc. I tu nie chodzi o to, żeby przerzucać się na tę kuchnię jeśli chcemy zmienić nawyki żywieniowe, tylko o to by czasem zwracać większą uwagę na to i w miarę możliwości zmieniać złe nawyki. To na pewno nam nie zaszkodzi, a niekiedy może bardzo pomóc.

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję księgarni TaniaKsiążka.pl

http://www.taniaksiazka.pl/japonki-nie-tyja-i-sie-nie-starzeja-naomi-moriyama-william-doyle-p-632886.html

Najgorsze w tej recenzji jest to, że nie mogę powiedzieć za dużo. Muszę pilnować się z tym co chcę zdradzić. Wszystko co zostało opisane w tej książce osobiście dla mnie jest bardzo delikatne i prowadzi do epickiego zakończenia. Szok. Bardzo mi się podobało, jestem zachwycona, że opis jedno, a moje uczucia drugie. Moja ocena tej książki jest wysoka. I mam szczerą nadzieję, że gadanie trochę na około Wam się spodoba i zainteresujecie się „To skomplikowane. Julie” autorstwa Jessici Park.

Autor: Jessica Park
Tytuł: To skomplikowane. Julie
Cykl: -
Wydawnictwo: OMG Books
Strony: 315

Główną bohaterką jest Julie, która przyjeżdża do Bostonu by rozpocząć studia. Niestety jej pierwsze godziny w mieście nie są szczęśliwe. Dziewczyna nieoczekiwanie zostaje bez dachu nad głową, a co za tym idzie jej próba usamodzielnienia się nie powodzi się tak jakby tego chciała. Na szczęście jej mama ma plan awaryjny i z pomocą Julie przychodzi przyjaciółka jej matki ze studiów. Dzięki temu dziewczyna ma i dach nad głową, ale i... no właśnie, co? Julie zauważa, że rodzina Watkinsów ma jakiś problem, a sami go zbagatelizowali i postanowili żyć jakby się nic nie stało. Przecież sama bohaterka zostaje tam tylko do czasu, gdy nie znajdzie sobie jakiegoś lokum.

Jednak ten problem, o którym wspomniałam nie jest problemem. Rodzina Watkinsów skrywa więcej tajemnic niż mogłoby się wydawać. Kłamstwa są tutaj dopracowane do perfekcji, a Jessica Park przemyślała całą fabułę książki. Czytając niby nic, a jednak na końcu moje emocje. Nie potrafię tego opisać, bo musiałabym powiedzieć co mnie tak poruszyło. Nie chce tego robić jednak, bo wiem, że popsułabym wszystko tym, którzy mają w planach tę powieść. Samo przedstawienie głównej bohaterki jako trochę niezdecydowanej i niedojrzałej bardzo mi się podoba. Jej początkowe oraz późniejsze naiwne zachowanie mi nie przeszkadza. Na swój sposób charakterem podbudowała całą fabułę tej książki. Myślę, że bez tego nie byłoby takiego klimatu jaki zaserwowała nam autorka. A co do wątku miłosnego jest on niezmiernie ciekawy i jakoś nie miałam żadnych obaw, jeśli o niego chodzi. Po raz pierwszy czytało mi się to wszystko z wielką przyjemnością.

Od strony technicznej Jessica Park napisała książkę lekkim i bardzo wciągającym stylem. Podkreślić należy, że potrafi bawić się emocjami czytelników, tańczyłam jak mi zagrała. Dopełnieniem tego wszystkiego jest śliczna okładka, oczy tej dziewczyny są tak przepiękne, że nic tylko brać i czytać. Żałuję, że nie mogę więcej nic powiedzieć. Niestety nie chce niszczyć nikomu tego odkrywania co jest takiego niezwykłego i fajnego w tym co napisała autorka. Wszystkich, których znam i czytali tę książkę są ze mną zgodni. Zakończenie, a raczej końcówka to miazga i cieszę się, że to wszystko miało takie zakończenie, a nie inne. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam!

Moje kolejne spotkanie z Mią Sheridan uważam za udane. Choć powiem szczerze, że tej książki się trochę obawiałam. Zastanawiałam się jak bardzo będzie wpasowywał się w erotyk, ale na szczęście książka została w taki sposób, że wszystko ładnie się ze sobą łączy. Nic nie jest przesadzone i można naprawdę zatracić się w tej lekturze. Jeśli czytaliście inne powieści tej autorki musicie się przygotować na to, że przygotowała ona zupełnie coś innego, trochę bardziej dorosłego?

Autor: Mia Sheridan

Tytuł: Stinger. Żądło namiętności

Cykl: Stinger (tom 1)

Wydawnictwo: Septem

Strony: 404

Książka podzielona jest na narrację dwuosobową. Poznajemy zarówno świat Carsona, jak i Grace. To teraz bardzo częsty zabieg wykorzystywany przez wielu autorów. Niekiedy ubogacający całą powieść, a czasem po prostu jest to niepotrzebna zapchaj dziura. Bohaterów poznajemy z dniem kiedy pojawiają się oni w Las Vegas. Grace Hamilton jest studentką prawa i melduje się w jednym z hoteli by uczestniczyć w wykładach z okazji Międzynarodowego Zjazdu Studentów Prawa. Z kolei Clarson Stinger pojawia się w tym samym miejscu, ponieważ ma uczestniczyć w zjeździe fanów porno. Przypadek? Zdecydowanie. To właśnie podczas tych dwóch różnych konferencji bohaterowie wpadają na siebie i tak od tego przypadkowego spotkania rodzi się między nimi GORĄCY romans. Tak, tego nie można zarzucić autorce, że potrafi budować napięcie i te wszystkie emocje, które się w tobie gotują są jak wulkan. Nigdy nie wiadomo, kiedy wybuchną. To wielka niewiadoma, ale za to właśnie cenię jej twórczość.

Jeśli jednak myślicie, że to wszystko co opisałam to niestety, ale muszę was rozczarować, ponieważ ta książka to nie tylko namiętne sceny seksu, czułych słówek. To też zbudowanie silnych charakternych bohaterów, którzy doskonale wiedzą czego chcą. Sceny opisane z wyczuciem i delikatnością. Czytasz książkę i w pewnym momencie zdajesz sobie sprawę, że jesteś już poza połową. Robi ci się przykro, bo niedługo koniec, ale z drugiej strony czujesz taki niedosyt, że zapominasz o tym i czytasz dalej. Na końcu zaś dziwisz się dlaczego już koniec. W niektórych scenach czułam takie rumieńce i zapierałam dech, że czułam się jakbym jechała rollercosterem skrajnych uczuć. Brawo Sheridan!

Uwielbiam męskie postacie stworzone przez autorkę. Widać, że tworząc zarówno silnego zdecydowanego mężczyznę, nie zapomniała o tym by pokazać jego wyobrażenie na temat kobiet. W pewnym seansie jakąś jego wrażliwość, co sprawia, że jest on bardziej tajemniczy i pociągający. Z kolei Grace była też bardzo ciekawa, pokazała jej przemianę i to, że czasem warto coś zmienić. Urocza i kto by powiedział, że potrafi być jak kocica.

Podsumowując  „Stinger. Żądło namiętności” to książka warta uwagi. Z pewnością przyciągnie i nie pozwoli na długo o sobie zapomnieć. Autorka już od pierwszych stron zbudowała takie napięcie akcji, że nie można przejść obok tej książki obojętnie. Nie mogę się doczekać kolejnych książek tej autorki, a gdy tylko pojawi się kontynuacja „Stinger. Żądło namiętności”, to będzie ona pierwszą książką w kolejce do przeczytania.

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję Wydawnictwu Septem!

Przyszedł maj! Maj(ka). Czy maj należał do udanych? Muszę stwierdzić, że tak. Mimo że przeczytałam tylko sześć książek, to były one bardzo ciekawe i wywołały u mnie łzy. Kiedyś na pewno do niektórych wrócę. Dobre historie warto przeżywać kilkakrotnie czyż nie? A jak u was z czytaniem w maju? Co czytaliście i co moglibyście mi polecić?

Za możliwość zrecenzowania niektórych książek bardzo serdecznie dziękuję: