#559 - Ukradła jej życie?

Autorkę Natashę Preston miałam okazję poznać dzięki jej kilku innym powieściom, które bardzo lubię. Tę jedną z nowości zamówiłam w księgarni internetowej TaniaKsiazka.pl

„Bliźniaczka” przedstawia mroczną i niebanalną historię. Dodatkowo okładka wprowadza czytelnika w ten niepewny świat i choć są w nim oklepane schematy z innych książek, które mi się nasuwają, to i tak czytało mi się tę książkę bardzo dobrze. Z pewnością kojarzycie serię Pretty Little Liars czy The Lying Game. Tam też był ten motyw. Zawsze dwie bliźniaczki: jedna dobra, druga zła. Jedna z nich zawsze zazdrości drugiej, czuje się gorsza i chce być lepsza. Czasem za wszelką cenę, która oznacza i śmierć...

 

Natasha Preston

Bliźniaczka

Wydawnictwo Feeria Young

Tłumacz Andrzej Goździkowski

Iris oraz Ivy to siostry bliźniaczki, które nie wychowywały się razem, ponieważ ich rodzice po rozwodzie podzielili się nimi. Ivy zamieszkała z ojcem, a Iris z matką. Są siostrami, ale więzi między nimi nie są tak zżyte, jakby były zawsze razem. Ich losy nie splotłyby się nigdy, gdyby nie wypadek ich matki i Iris, przeprowadza się do domu ojca i siostry. Przez pierwsze tygodnie dziewczyna jest wycofana i cicha, a siostra, która nie do końca wie czy cieszy się z tego, że Iris z nimi mieszka, postanawia zbagatelizować przeczucia i chce wyciągnąć do siostry pomocną dłoń. Dziewczyny stają się sobie bliskie, ale do czasu, ponieważ zaczynają się dziać różne rzeczy, których Ivy nie może pojąć... Iris zaczyna zachowywać się jak ona, nie tylko pod względem wyglądu, ale i charakteru. Ivy ma wrażenie, że inni zaczynają traktować ją jak powietrze, a siostra bliźniaczka pragnie ukraść jej życie. Czy aby na pewno tak jest?

Styl Natashy Preston jest dobry. Potrafi stworzyć ciekawą historię i trzymać się fabuły. Nie doszukałam się jakiś luk w fabule. W tej książce oklepany jest tylko schemat dobrej i złej bliźniaczki, w której to ta zła ma szansę wygrać i przejąć kontrolę nad wszystkim. „Bliźniaczka” to jeden z bestsellerów książkowych ostatnich miesięcy. Wiedziałam, że nie mogę przejść obok niej obojętnie skoro znam inne historię spod pióra autorki. Podobał mi się sposób przedstawienia postaci i tego jak ich temperament czy zachowanie się zmieniało w zależności od sytuacji. Ivy powoli traciła grunt pod nogami. Wydawało jej się, że popada w paranoję, że siostra mogłaby jej coś zrobić czy ich matce. Z kolei Iris, cicha myszka, która z czasem okazała się być bardzo przebiegła. 

 

Jednak nie powiem Wam co się działo. Jeśli jesteście ciekawi to sięgnijcie po tę propozycję książkową. Ja nie mogłam się od niej oderwać tak od połowy i skończyłam ją czytać późną nocą. Mimo tej nieoryginalności i powtarzającemu się wątkowi bliźniaczek, bo nie mogą to być dwie złe bliźniaczki, tylko kontrast, to i tak czyta się ją dobrze. Jest mroczna, interesująca i wciągająca. Polecam fanom autorki i nie tylko.