Historia Ariel jest wszystkim doskonale znana, a czytając „Pod taflą” ma się nieodparte wrażenie, że powraca się do tego królestwa. Świata podwodnego, w którym żądzą zasady, których nie można zmienić. Syreny mają być piękne i się uśmiechać. Być ozdobą. Główną bohaterką powieści jest Gaia - dziewczyna, która chce uciec z więzienia. Ratuje chłopca podczas burzy i się w nim zakochuje. Pragnie z nim być i to za wszelką cenę, więc udaje się do morskiej wiedźmy, która w zamian za szansę bycia z ukochanym, oddaje jej swój głos...
Pod Taflą
Wydawnictwo We Need Ya
Tłumaczenie Andrzej Goździkowski
Ta historia mnie urzekła, którą możecie zobaczyć tutaj. Louise O'Neill bardzo dobrze opisał świat, który jest nam już znany, ale dodał też coś od siebie. Gaia jest bohaterką silną, zdeterminowaną i pewną siebie. Tu naprawdę wysuwa się trochę feministyczny pogląd autora. Stara się, aby bohaterka taka była, aby potrafiła być właśnie taką kobietą. W tej powieści nie ma wątków, które skupiałyby się na poniżaniu kobiet, czy przyporządkowaniu je pod coś lub kogoś. Gaia pragnie być sprawiedliwa wobec każdego. Wobec sióstr, babci a nawet zmarłej matki. Widzi do czego prowadzi patriarcha i wie, że każdy na tym cierpi. Nie zapomina też o sobie. W Gai zachodzą zmiany wraz z rozwojem akcji, co jest świetne, ponieważ nie dzieje się to z dnia na dzień. Wielki plus.
Styl powieści jest dobry, ponieważ czytało mi się ją naprawdę dobrze. Oczywiście, że jest to powieść bardzo podobna do Małej Syrenki, ale mnie to jakoś nie przeszkadzało. Była to przyjemna lektura, przy której spędziłam miło czas. Potrzebowałam też książki, która mnie rozweseli i nie będzie trudna i przytłaczająca. Idealna dla fanów baśni. Myślę, że mogłaby się spodobać takim osobom.
Chętnie przeczytałabym. Kiedyś kochałam "Małą Syrenkę".
OdpowiedzUsuń