To była gra. Gra, w którą chciałam zagrać... - recenzja książki #351 - M. Robinson „Pokusa zła”

Nie chciałabym Wam spojlerować, bo moglibyście mnie znienawidzić. M. Robinson stworzyła historię bardzo dynamiczną. Nie zapomniała o emocjach, które powodują, że gdy czyta się o wydarzeniach, jakie dotykają bohaterów, odczuwa się ich naprawdę sporo.

Brooke ma idealne życie, piękny dom, nigdy nie musiała martwić się o to, że czegoś jej zabraknie. Jej rodzina według niej jest idealna. Jednak pewnego dnia dziewczyna odkrywa, że to wszystko w co wierzyła to kłamstwo, a jej rodzice żyją w bardzo popieprzonym układzie. To powoduje, że Brooke przestaje wierzyć w jakiekolwiek szczęśliwe zakończenia i miłość. Kilka lat później odkrywa, kolejne tajemnice swojego ojca i postanawia zostać VIP-em. Zgłaszając się do agencji odkrywa, że w końcu czuje się dobrze, że to jest jej miejsce. Dziewczyna jednak nie robi tego dla pieniędzy, lecz dla kontroli i pożądania, a daje jej poczucie bycia potrzebnym.

Nikt nie wie, co się dzieje, gdy zostajesz sam ze swoimi myślami. Każdy ma obawy i sprawy, które go przerażają, ale ja nie mogłem uciec od swoich, szczególnie we śnie.

s. 25

Życie Devona zupełnie różni się od życia Brooke. Pochodzi on z domu, w którym było wiele przemocy, której dopuszczał się jego ojciec. Musiał chronić nie siebie, ale przede wszystkim matkę i siostry przed tyranem. To spowodowało, że chłopak, co noc walczy z koszmarami, które wracają do jego głowy i nie dają mu o sobie zapomnieć. Devon nie myśli o sobie, chce by jego mama i siostry były bardzo szczęśliwe, tak jak nigdy wcześniej. Dlatego chłopak decyduje się przyjąć spadek po wuju i otwiera własny bar. A dzięki tej pracy jest w stanie nie myśleć o przeszłości, która co już wkrada się w zakamarki jego serca.

M. Robinson

Pokusa zła

Wydawnictwo NieZwykłe

Mogłoby się wydawać, że na pozór dwa nie pasujące do siebie światy w jakich żyją bohaterowie nie będą do siebie pasować, ale okazuje się, że świetnie się dopełniają. Ona chciała kogoś kto będzie dobry, ale jego charakter będzie wybuchowy, a uśmiech tajemniczy. On z kolei kobietę piękną, która pozwoli mu zapomnieć o przeszłości. Gdy oboje się spotkali nie sądzili, że to, co będzie dla nich zabawą pozwoli im poskładać ich złamane serca. Jednak ta gra ma jedną zasadę... Nikt nie wypowiada słowa, które jest kłamstwem. Kocham cię dla tych obojga nie istnieje.

O wiele łatwiej jest winić innych, chociaż wybór należny do ciebie... 

s. 10

„Pokusa zła” to powieść, która was zaskoczy. Nie sądziłam, że można stworzyć takie postaci, które mogłyby mieć aż tak złamane życia. Obietnice, które są kłamstwami. Czy można wyleczyć serce z bólu i poczucia winy? Oczywiście, że tak, ale nie jest to takie proste. Książka to odrębna historia z serii VIP-a autorki, więc można ją czytać samodzielnie. Styl powieści jest bardzo dobry, ponieważ w głównej mierze autorce chyba chodziło o pokazanie emocjonalności. Jeśli chodzi o wybory, jakich dokonywali bohaterowie w swoim życiu to można się z nimi zgadzać lub nie. W pewnym sensie jeśli chodzi o mnie to kłóciłoby się to z moim podejściem, ale szanuję ich mentalność i to, co oni postanowili. W końcu udało im się też znaleźć coś szczęśliwego, po utracie swojego życia. Devon to samotnik, potrafił o siebie zadbać i o rodzinę. Kocha ją całym sercem i jest w stanie oddać dla nich wszystko. Brooke to definicja pokusy, która chadza swoimi ścieżkami. Piękna dziewczyna o dużych i pięknych oczach jak Bambi, to właśnie w nich można było dostrzec burzę jaka miała miejsce w jej wnętrzu.

„Pokusa zła” to opowieść o złamanych obietnicach, nadziejach i sercach. Bolesna, ukazująca jak życie w jednej chwili może się posypać. Oczywiście nie brakuje w niej również scen, które wywołają uśmiech, ponieważ i takie chwile zdarzają się w życiu bohaterów, a jeśli szukacie dobrego romansu to też ta książka jest jak najbardziej dla Was.