#80 - Sprawdźcie czy też jesteście fangirl!

Książkę przeczytałam na jednym wydechu. Spodobała mi się jej lekka forma, która pomogła mi się odprężyć po całym ciężkim dniu. Bohaterowie zaskarbili sobie moją sympatię, a z Cath poczułam więź, jak z prawdziwą najlepszą przyjaciółką. 

Jedynym minusem, w tej całej historii, która rozegrała się na kartkach tej powieści jest zakończenie. Serio? Do kitu z takim zakończeniem! Naprawdę Rainbow, nie miałaś pomysłu na zakończenie? Czegoś lepszego co byłoby bardzo fajnym zakończeniem tej jednotomowej powieści? Zaznaczam nie jest to dla mnie słaba książka, a przeczytałam kilka różnych odmiennych opinii na ten temat. Uważam, że historia jest ciekawa, w niektórych momentach trochę biednie, ale jednak się broni. Czym? Poczuciem humoru, sposobem bycia Wren i Cath. „Fangirl” to książka na jeden wieczór. Taka dobra do herbaty. Jest urocza. Urocza, słodka, jak ciastko z kremem.

Rainbow Rowell

Fangirl

Wydawnictwo Otwarte

Tłumaczenie Magdalena Zielińska

Fabuła książki jest prosta, ale przyjemna. Historia przedstawia nam opowieść dwóch sióstr - bliźniaczek - Wren i Cath. Całą tą opowieść widzimy jednak oczami jeden z nich Cath. Siostry na pozór wyglądają tak samo. Cóż, to tylko wygląd, ponieważ ich charaktery są jak ogień i woda. Cichy i wybuchowy. Czerń i biel. Gdzie ta wybuchowa jest bardziej nierozsądna i chamska dla swojej cichej mającej swój świat siostry. Muszę przyznać, że bardziej polubiłam Cath. Nie wiem czy chodzi tutaj o jej spokój czy bardziej o jej miłość do pisania. Złapałam z nią nić porozumienia, co tu dużo mówić. Bliźniaczki wychowuje samotnie ojciec, ich matka je zostawiła w wieku ośmiu lat. Żałuję że Rainbow Rowell nie pociągnęła tego wątku i zatrzymała go w takich podstawowych ramach. W sytuacji kiedy mamy konfrontację dziewczyny kontra matka, a raczej jedna z bliźniaczek kontra matka to emocje wcale mi nie towarzyszyły. Widziałam tylko jakieś blade tło i kilka niewygodnych sytuacji, z którymi zmagają się bohaterowie.

Dziewczęta rozpoczynają naukę w college'u i tutaj zmienia się wszystko. Dotychczas bliźniaczki się nie rozstawały. Wren na czas studiów nie chce mieszkać z siostrą, a ta druga średnio to przyjmuje do wiadomości. Mimo tego tak się dzieje i każda zaczyna żyć własnym życiem. Cath jest nieśmiała i to widać przy pierwszych wersach, kiedy ją poznajemy. Z biegiem akcji zaczyna być coraz lepiej i dziewczyna zaczyna pasować do nowego świata. Widać jak uczy się być wśród ludzi. Co do emocji towarzyszących mi przy tej książce to nie było ich jakoś zastraszająco dużo. W sumie to chyba nie było ich wcale. Myślałam, że autorka bardziej się postarała i dopracowała chociaż to do w miarę rozsądnie. Niestety przeliczyłam się. Przeplatanka z opowieścią Simona Snowa? Sama nie wiem czy było to potrzebne. Jakoś nie odczułam, że bardziej wkręciłam się w powieść. Na domiar złego to ZAKOŃCZENIE! Serio? Tak się nie kończy. Nie w taki sposób. Niczego się nie domyślam, a to zakończenie jest jedno z gorszych jakie mogły być. Zwłaszcza ostatnie sceny. Mogę się tylko domyślać, że to było jej tak? Na jakiej podstawie? Sprzeczność! Nie jestem zadowolona z tego zakończenia. To ja wymyśliłabym bardziej barwne i bardziej zaskakujące. Tutaj autorka niestety poległa na całej linii. Teraz to ja się zastanawiam czy warto jest sięgnąć po kolejną książkę tej autorki.

Podsumowując „Fangirl” mnie nie zachwyciła żebym była rozanielona tą książką. Oczywiście jestem Fangirl, ale... no właśnie zabrakło mi tego czegoś. Książka jest urocza i w ramach relaksu można ją przeczytać. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Co do treści i przemyślenia fabuły plus i minus. Gdyby nie to zakończenie nie rozczarowałabym się tą książką tak bardzo.