#111 - Magia jest zakazana

Okej. W końcu nie mogę narzekać, mój ulubiony motyw książkowy spełnił wszystkie moje oczekiwania i powiem coś więcej, rozbudził chęć dalszego pochłonięcia tej historii. A tu bum, koniec i nie wiem co będzie dalej, bo po raz pierwszy mimo że książka nie kończy się dialogiem. Zakończyła się dla mnie zwykłym prostym stwierdzeniem. Nie zdradzając nic. To chyba gorsze od tego dialogu, który czytałam ostatnio w „Klejnocie”.

 

Szesnastoletnia Elizabeth jest królewską łowczynią czarownic w Anglii. Jej zadaniem jest tropienie i łapanie osób, którzy praktykują magię. Jest jednym z nielicznych łowców czarownic, którzy jak na swój wiek są bezwzględni i utalentowani w tym co robią. Niestety ktoś wrabia dziewczynę w to, że sama praktykuje zakazane czary i zostaje aresztowana i skazana na śmierć. W takich historiach nigdy nie wiadomo, z której strony nadejdzie pomoc. Przecież każdy może zdradzić każdego bądź wróg czyha za każdym rogiem. W tym przypadku z pomocą nie przychodzi przyjaciel dziewczyny – Caleb, tylko Nicholas Perevil – najpotężniejszy mag w królestwie. W zamian za pomoc w uratowaniu jej życia, proponuje dziewczynie układ, w którym to ona będzie musiała pomóc jemu. Czy Elizabeth przystała na propozycję Nicholasa? Czy zaufa swojej intuicji i uda jej się osiągnąć zamierzony cel? Co z przyjaźnią i tym, że musi się ukrywać?

Virginia Boecker

The Witch Hunter. Łowczyni
Łowczyni #1
Wydawnictwo Jaguar

Tłumaczenie Grzegorz Komerski

 

Muszę przyznać, że myślałam iż nic mnie nie zaskoczy na tyle żebym w pewnym momencie nie mówiła: „ale dlaczego?”. Niestety. Kiedy już wszystko powoli się wyjaśniało, coś wyskakiwało jak królik z kapelusza i mąciło zaprowadzony spokój. Od samego początku polubiłam główną bohaterkę. Jej determinacja i wiara we własne możliwości to coś co uwielbiam w tego typu bohaterkach. Dodajmy, że jest waleczna i nie boi się zaryzykować własnego życia. Z kolei Caleb, jej przyjaciel od początku wydał mi się dziwny. Moje przeczucie mnie nie zawiodło i tak jak myślałam, tak też się z nim stało.

„The Witch Hunter. Łowczyni”, to dobrze napisana historia, która jest debiutem autorki. Nie tylko znajdziemy w tej książce elementy z samego gatunku, ale i romans, który przypadł mi do gustu i naprawdę kibicuję Johnowi i Eli! Książkę czyta się szybko i jednym tchem. Wszystko zostało przemyślane i autorka opisując Anglię z szesnastego stulecia chyba nie mogła lepiej nakreślić tamtego czasu. Uwielbiam motyw magii i czarownic w książkach. Ciągle brakuje mi takich powieści. Chłonęłabym je bez pamięci! Czy polecam tę książkę? Jak najbardziej! Znalazłam w tej książce to czego szukałam. Nie mogę doczekać się następnych tomów i będę ich wypatrywać z niecierpliwością.